Gisteravond de soort pizzabroden in de oven gedaan en heerlijk met ons tweetjes in onze super-de-luxe kamer verorberd. Ze waren net als het brood een beetje droog. Later hoorden we dat het eten in dit hotel wat aan de koude kant was geweest, dus niets gemist. Onze laatste malariapil ingenomen. Daar moesten we een dag voor het Krugerpark mee beginnen in te nemen en nadat we Swaziland uit waren nog 7 dagen doorslikken. We hebben allebei gelukkig nergens last van gehad. Sommige mensen waren er wat ziek van geweest (diarree en braken), maar daar zijn wij gelukkig goed vanaf gekomen.
Gisteren nog even over het terrein van het hotel gewandeld langs een watertje.
Vanmorgen voor het eerst door de wekker om 6 uur wakker geschrokken . Tot nu toe waren we al ruim voor de wekker aan wakker.
Na het ontbijt de bus in gestapt, we hopen maar dat de koffers er weer in zitten, en op pad gegaan. Bij een kaap even een fotomoment genomen. Wat weer een fantastisch uitzicht. In de verte zagen we of een walvis of dolfijn, of een bootje. Het was te ver weg om te beoordelen wat het was. Bleek een bootje te zijn. Haha..
Oh ja, de mensen die met de walvissentocht meegeweest waren, hebben wel walvissen gespot. We hebben een paar foto’s voorbij zien komen. Ingrid was erg beroerd en kon gisteren niet mee het stadje in. Wij hebben er dus geen spijt van dat we niet mee gegaan zijn. Na een uurtje een plaspauze gehad waar een man met een dikke slang als huisdier stond te tanken. Hij reed gewoon verder met de slang om zijn nek.
Langzaamaan kwamen we via de Outeniqua bergpas in de Outeniqua mountains, zo’n kilometer omhoog, in een heel ander landschap terecht. Droog en lijkend op het Dwingelderveld zonder heide maar dan met andere struikjes in de dalen en liggend tussen hoge bergen. Er liepen zelfs wat impala’s en zebra’s en we reden klimmend en dalend door dit prachtige berglandschap richting Oudshoorn. Een plaats, bekend als de struisvogelhoofdstad. Veel struisvogels staan hier in het wild in de vlakke droge weilanden.
Rond half 11 bij High gate, een struisvogelfarm in Oudshoorn hadden we een koffiestop en een excursie. Dit bedrijf verwerkt verschillende struisvogelproducten. Ze beschilderen de eieren, maken plumeau’s en boa’s van de veren, maken van de huid leren tassen en portemonnees.
Een mannetjes struisvogel ziet er mooier uit dan een vrouwtjes struisvogel. Er zat een mannetje op een stuk of 8 eieren te broeden. Hij bewaakte de eieren door er met zijn snavel open ervoor te gaan staan. Weet je dat een struisvogelei 2 uur moet koken, voor je het kan eten? En dat het gelijk staat aan 38 eieren van de kip? We mochten kleine struisvogeltjes vasthouden, niet gedaan, en de grotere struisvogels voeren met mais, wel gedaan. Dit laatste moest je met vlakke hand doen en ze pikten voor je het wist met hun snavel alle mais in een keer weg.
Rond half 1 reden we Oudshoorn binnen, de aftrekplek voorbij. Iedereen keek gelijk naar buiten haha, blijkt dat dit in Afrika wordt genoemd als het punt waar je bij binnenkomst van een dorp informatie kunt krijgen over dat dorp. Van het pad trekken, dus van de weggaf gaan, zo moet je het bekijken.
Op naar ons hotel: game Lodge Buffelsdrift. Een echte Wauw wauw wauw!!
We slapen vannacht in luxe tenten met een veranda ervoor. Tenminste we hopen er te slapen. Er staat een luxe bed in, allerlei kastjes van donkerkleur manou. Weer super-de-luxe. En dat in een tent! En de ligging was voortreffelijk. Een giraf liep voor de deur. Schildpadden, koedoe’s.
Om 15 uur hadden alleen wij ons opgegeven voor het voeden van de olifanten. De rest ging nog weer gamedriven of lopen met de olifanten.
Puur geluk hadden wij, want normaal zijn de groepen wel 20 en soms wel 60 man groot. En nu maar met ons tweetjes. Quality time! Een man nam ons mee naar drie enorme olifanten. Met een mand vol appels, courgette en wortelen stopten we om de beurt een stuk eten in de slurf of in de bek. De bek was enorm groot gat, waarvan je de wortel op de enorme tong legde, brrr. En dan nog die slagtanden ernaast! Wat een grote dieren! Wat voel je je dan klein!
Veel foto’s en film kunnen maken, omdat we dit om de beurt konden doen.
Vanaf 16 uur hadden we de tijd aan ons zelf. We hebben de zwemspullen gepakt en op een vlondertje aan een meertje met uitzicht op de dieren en gelijk aan het zwembad gelegen, heerlijk genoten van de zon en rust. Zelfs nog even gezwommen in het zwembad.
Rond 19 uur zijn we ons gaan omkleden en naar het restaurant gelopen voor een lekkere maaltijd. Ik had Zuid-Afrikaanse boboti en Gerrit had struisvogel met een salade, wat beiden voortreffelijk smaakte.
Rond 21 uur naar de tentlodge gelopen. Dat was ook een hele ervaring. ‘s Nachts wakker geworden van een geluid, leken stappen op de vlonder voor onze tent. Gerrit wakker gemaakt en samen liggen luisteren. Het leek wel of iemand er rondliep. Stap, stap, stap. Gerrit gaf een zwaai tegen het tentdoek aan en je hoorde gelijk iets op de vlucht slaan. Het was een groot dier, maar wat? De volgende ochtend hoorden we dat Sophie en Katrien in de tent naast ons hetzelfde gehoord hadden. En dat Melie in de ogen van koedoes had gekeken. Dus misschien waren het deze dieren wel geweest. Zou wel kunnen wat betreft de voetstappen.
Toch gelukkig weer in slaap gevallen met alle dierengeluiden om ons heen.