26 november zondag

Zondag 26 november
‘ s Ochtends een buitendouche genomen, lekker opgefrist, koffers klaargezet en om 6.45 uur naar het restaurant gelopen voor een ontbijt. Om 7.45 uur weer vertrokken met vandaag als eindbestemming Kaapstad.
We kunnen volgens Tjitte onze tanden gaan slijpen. Hij bedoelt daarmee dat we ons kunnen gaan verheugen.
Wij hebben geluk, want in november rijdt Fox nog langs Hermanus, een walvisstadje. In december doen ze dit niet meer, omdat walvissen dan al weggetrokken zijn.
Het is weer zondagmorgen, dus Tjitte leest in het Zuid— Afrikaans voor uit “God zijn dierentuin”, het boek Job voor.

“Die vlerke van de struis val ...”
“Kan jij voor die leeuw zijn prooi vang...”

We rijden door de kleine Karoo. Dat is het stuk droge land, 100 km breed, woestijnachtig, met aan weerszijden gebergten waar de struisvogels in het wild lopen. De vrouwtjes hebben inderdaad een schutkleur en de mannetjes vallen op met hun zwarte veren.
Het opvallende rode steengebergte ligt rechts, met daarachter de Zwarte bergen en links het Outeniqua gebergte.
Achter de Zwarte bergen volgt de grote Karoo. Hier is de vegetatie minder, een schaap per 10 hectare kan er overleven, dus minde begroeiing dan op de kleine Karoo.
Na een plaspauze, heb flesje cola gekocht, beetje gammel en misselijk, reden we de route 62 op!
De koffiepauze was verder op, in Barrydale, een cappuccino is toch lekkerder, want als je een koffie met melk besteld, krijg je de helft warme melk en de helft koffie. Of je neemt een melkschommel! (milkshake).
Tussen de schitterende hoge bergen door, de bergpas Traudoor, waren we om 13.30 uur bij de lunchstop in Riviersondereind. Daar eindelijk iets anders te koop dan een muffin of burger tussen de middag, een normaal saucijzenbroodje en een wrap met kipsalade!
Om half 3 verder gereden tot we om 16 uur in Hermanus waren. Een mooie plaats aan de zee, walvissen kijken, maar nie gesien nie... wel lekker uit kunnen waaien en mooie foto’s gemaakt van de zee en wind die over de rotsen buldert.
We hebben over een marktje gelopen en langs een pad langs de zee. Even later kwam ik er achter dat mijn overzetzonnebril foetsie was. Teruggelopen richting strand in tegenovergestelde richting van hoe we gekomen waren, gevraagd bij de marktkoopvrouw, niks gevonden natuurlijk. Heb hem afgedaan tijdens foto’s maken.
Door natuurreservaat Kogel via Betties Bay gereden. Hier liggen veel rotskeien tussen de huizen, net of deze zo naar beneden gevallen zijn. We rijden Fals bai binnen. Fantastische toer langs de kust met aan de overkant Kaapstad, de Tafelberg gelegen. De wind waait hier plat over het water, het lijkt net op een gure wind op het ijs bij ons in Nederland. Maar het is niet koud om foto’s te maken.
Toen we in Kaapstad aankwamen, reden we kilometers door township en langs het vliegveld. Middenin het centrum, dus echt een contrast met de vorige avond, ligt ons hotel. Wat een wind! En een drukte! Wat een mensen en lichtjes. We hebben rond 20.30 uur gegeten en gauw slapen. Morgen vertrekken we om 7.00 uur!

Ik kan nie goe kook nie maar ik soen wel lekker! Dit was de uitspraak vandaag van Tjitte! Gelukkig geldt dit niet voor mij, ik kan beiden goed! Tadaaaaa!