Donderdag 9 november

Na een paar keer wakker te zijn geweest, ging om 6 uur de wekker. Allebei wel redelijk geslapen.
Vandaag gaat het dan eindelijk gebeuren! Naar Zuid-Afrika!
Na het ontbijt, die er bij mij goed in ging maar waarvan Gerrit het brood niet door de keel ging (spanning?), om 7.12 uur de shuttlebus genomen.
Ik ben toch wat vergeten! Erg belangrijk! Dus eerst naar de Hema om ..... Nagellak te kopen! Ik was thuis vergeten mijn nagels te lakken! Hoe kon ik dat nou vergeten? Alle vrouwelijke handelingen thuis voorbereid maar mijn teennagels!!! Ik kon toch niet met ongelakte tenen met mijn blote voeten lopen?
De eerste de beste hotelkamer worden mijn teennagels van een mooie felroze kleur voorzien. Voor wie het wil weten, ook belangrijk, nr 118 van de Hema!

Ja, ik heb nu nog alle tijd om een verslag te typen dus dan komt er ook echt een verhaal in! Haha
Na al het douane gedoe: rugzakken legen, alle apparatuur eruit, wandelschoenen uit, jas uit, trui uit, mijn appel vloog over de grond, gefouilleerd, konden we eindelijk verder. Gelukkig hoefden mijn sokken niet uit! Je snapt wel waarom niet.
Nee, ik heb geen zweetvoeten, maar die roze kleur zit nog niet op mijn nagels!

Ik denk dat ik last heb van het vliegen. Flauwe grapjes hè?
Heb al 1 film gekeken trouwens, Mannenharten. Echt een Nederlandse film.
Op dit moment vliegen we al 3 en een half uur. Om 11uur vlogen we pas, i.p.v. 10.15 uur. De stijging was leuk. Ik zit bij het raam en heb gewoon gefilmd! Hoogtevrees geldt dus niet in een vliegtuig, want ik kijk nu ook uit het raam en zie alleen maar zand zand en nog eens zand. De Sahara!
Ik dacht er net aan dat dit dus het zand is wat wel eens op onze auto’s ligt. Komt van zover weg. Hoe ken det hè?
Gerrit is het nu al zat. Niet mij, misschien ook wel, maar het vliegen! In Turkije waren we allang weer geland, maar nu moeten we nog zo’n 7,5 uur. We zitten nog maar op een derde van de vlucht.
Het toilet heb ik al 1x bezocht, dit vind ik het engst van de vlucht. Ik moet dan denken aan Sampie en Mosie, die zitten in een vliegtuig...

en jullie eten misschien wel die augurken.

Er wordt wat geconsumeerd in het vliegtuig. We hebben al 2x koffie gehad met nootjes, als maaltijd om 12.30 uur vooraf een broodje met preisalade (dat wordt nog wat), boerenkool met gehaktballetjes in jus en aardappelpuree, als toetje chocolademousse en een crackertje met blokje kaas. Daarna weer een kopje thee. Tussendoor een lekker warm handdoekje om je handen op te frissen.

Nu zijn we bijna 7 uur verder. Op het scherm staat dat we nog 47 minuten moeten vliegen voor we in Johannesburg aan komen. Gerrit kijkt dr Pol. Ik heb nog een film gekeken. En de gedownloade Weekend van Jantje gelezen. Het is wel een van de zomer maar de roddels van La Paay even doorgenomen. Tot nu toe vond ik de vliegreis mee vallen. Alleen op dit moment schudt het hele vliegtuig, wat niet zo fijn is. Turbulentie. De passagier naast Gerrit komt uit Engeland en gaat naar haar dochter in Kaapstad. zij vertelt ons dat vooral de tuinenroute erg mooi is en van onze hotellijst kent ze ook een paar. Beautiful en een hele lange reis wordt het.
Het leek net een staande receptie in het vliegtuig. Veel mensen die de benen even willen strekken. Als avondeten kregen we een stuk pizza en salade en weer een lekker toetje. Koffie na.
Toen ik net boven Botswana uit het raampje keek was het donker en zag ik lampjes van een stadje dus het is onbewolkt. Ik zei net tegen Gerrit zal onder ons nu het oerwoud zijn?
Er zit naast ons in het gangpad een gezin met 3 kinderen. Knap hoor. De kleinste van een maand of 9 zit op schoot en hebben we haast niet gehoord.
We horen net dat over 10 minuten de landing ingezet wordt, dus ik ga de boel zo even opruimen.
Hopelijk kan ik vanavond nog vertellen of we inderdaad in het hotel zitten wat jullie op de lijst hebben staan.

We zijn rond 21 uur geland. Het leek een verlaten vliegveld. Alleen de passagiers van onze vlucht waren er. Het was even wachten op onze koffers en toen de uitgang gezocht. Daar riep een Zuid Afrikaanse jongen Fox? En we zijn achter hem aan gelopen. Daar kennis gemaakt met onze reisleiderTjitte en andere deelnemers van de groep. Een gemengd gezelschap tussen de 25 en 75 aar verwacht ik. Er kwam een bus voorrijden en we zijn gelijk naar ons eerste hotel gegaan dat een half uurtje van de luchthaven af was. Daar kregen we een welkomstdrankjes en konden we gelijk naar de hotelkamer. Morgenochtend worden we pas om 9 uur weer in de bus verwacht. We gaan dan s morgens naar Sowetho omdat het s morgens nog te doen is. Normaliter gaan ze met de bus door Sowetho maar Tjitte zei dat te viet of met de fiets mooier is. En er waren 3 tuktuks voor mensen die wat slecht ter been zijn.We hebben ons opgegeven om te fietsen.

Het is inmiddels 1 uur. Welterusten.