29 november

Zo, onze laatste dag is aangebroken. We zitten om half 10 pas in de bus, terwijl we 9 uur zouden vertrekken. Maar het duurde nogal een tijdje voor de koffers in de bus waren.
Laatste keer ontbeten in Zuid-Afrika. Het verlangs naar iedereen in Nederland wordt groter. Het was wel een druk programma en drie weken was echt nodig voor deze reis, anders had je lang niet zoveel kunnen zien.
De Tafelberg is vandaag gesloten, er lijkt weinig wind en het is weer heerlijk mooi weer, maar boven is er erg veel wind vertelt Tjitte. We hebben geluk gehad. Langs de kust gereden, de wind is hier platstil, des te vreemder is het dat het boven op de berg stormt. We reden langs zandzwembaden, gelegen bij de appartementen en hotels aan het strand. Langs Tafelberg met de 12 apostelen, langs Camps bay met zijn mooie witte strand. Mmm, we zijn nu toe aan vakantie!
We kunnen onze tanden slijpen voor vandaag. We gaan naar Hout Bay waar de meesten van de groep op een boottrip gaan om zeehonden te spotten. Wij hebben er geen zin in zeeziek te worden, omdat we vanavond gaan vliegen.
Wij hebben met een lekker kopje take away Cappuchino op het strand gezeten, zeehonden gekeken en in het haventje geslenterd. Er zwommen veel zeehonden in het haventje! Dit leek even op vakantie. Maar na 3 kwartier kwamen de bootgangers al weer terug. Omdat het gisteren flink gestormd had, lag er allemaal zand op de weg en was er zelfs een Porsche vast komen te zitten. Het leek wel op auto’s die in de sneeuw vastzitten.
Met de bus kwamen we langs Suikerbossie, een wijnrankroute, Muizenberg, Chapmans’ Bay, Kommetje, naar Kaap Point. Je blijft foto’s schieten, zo prachtig is het landschap en de bergen. De zee heeft hier een mooie blauwe kleur.
De meesten gingen eerst wat eten, maar wij zijn in Kaap Pont gelijk naar de vuurtoren gelopen, een lange route klimmend omhoog. En druk dat het was! Hier heb je het punt waar de Atlantische- en Indische oceaan bij elkaar komen. Heel bijzonder was het om om dit punt te staan!
Terug naar beneden lopen ging gemakkelijker, we hebben een broodje gekocht en zijn naar Kaap de Goede Hoop gelopen. Dit was een schitterende wandelroute, heel hoog over rotsen. De bus zou daar ook komen, en wij hebben aan Tanja en Sylvana doorgegeven dat wij vast lopend heen gingen. Later bleek dat er meer waren. Het was een 3 kwartier lopen, nadat we op Kaap de Goede Hoop waren aangekomen, hebben wij heerlijk in de luwte in de zon tegen de berg aangezeten. Na een half uur kwam de bus daar ook. We gingen de andere kant van de Muizenberg weer terug, langs de mooie blauwe zee en stopten nog om foto’s te maken van bloemen en planten. Tegen 17 uur waren we bij de pinguïns bij ...
Tjonge jonge wat een wind! Je werd haast gezandstraald tegen de blote benen.
Heel veel pinguïns waren er te zien, dicht tegen elkaar zittend met hun kont tegen de wind in.
Rond 18.30 uur gingen we naar restaurant Seafurth voor onze laatste gezamenlijke maaltijd. Met elkaar gaven we, zowel Tjitte als Oupa, een struisvogelei met al onze namen erop geschreven en geld. Mary -Ann hield een mooie speech namens de groep en bedankte de reisleider en chauffeur voor de reis. Ze waren beiden ontdaan en moesten de zakdoek tevoorschijn halen. Je brengt 3 weken intensief met elkaar door en dat schept toch een band.
We zijn rond half 10 met de bus bij het vliegveld in Kaapstad afgezet. Afscheid genomen en de laatste randen uitgegeven. Om 24 uur vlogen we naar ons koude kikkerlandje waar het 4 graden is en zelfs af en toe al een sneeuwbui. Brrrrrr
Dat wordt dikke jas aan!